Across the Multiverse – Sezon 10 Hikaye – Bölüm 2

Bölüm 1

 

“Burası… neresi?”

Bu dünya karanlık ve soğuktu.  Nem havada asılıydı.  Evet, burası karanlıktı.  Dünyalar arası bir denizde yaşayan  Timeless’ın evi bir uçuruma doğru eğimliydi.  Ayaklarının altındaki zemin ıslaktı.

“Buradan hoşlanmadım!” diye ilan etti Little Monster. “Babam bir balık değildi! Burada olamaz. Bizi başka bir yere götür!”

Black Lotus, Little Monster’a baktı.  Onun dış hatlarını, karanlıktan hafifçe ayırt edebiliyorlardı. Ancak aurası bu dünyada daha parlak bir şekilde parladı ve bu da Black Lotus’un iç gözünün onu görmesini kolaylaştırdı. Parlak bir ışık saçarak parladı. Black Lotus, kendi aurasının da daha güçlü olduğunu fark etti. Kesinlikle fark edilmemişlerdi.

Etraflarındaki su sıçradı. Karanlık bir şey hareket ediyordu. Black Lotus, Little Monster ile aynı fikirde olduğuna karar verdi. Bu karanlık dünyada ne kadar az zaman geçirirlerse o kadar iyiydi. Dünyalar arasında denizi köprülemeye çalışırken Little Monster’ın babasına olan bağlılığını bir çapa olarak kullanarak kendilerine odaklanmaya başladılar. Çevrelerindeki gerçekliklerin ışık saçmaya başladığını gördükçe olasılıklar iç gözlerinin önünde ortaya çıktı.

“Helmethead! Bak!” Little  Monster uzaktan çağırdı. Bir kez daha, Little Monster mücadele ederken, Black Lotus kendilerini fiziksel formlarına geri çekilirken buldu.

Derinliklerden, adaya düşen kargaşanın neden olduğu dalgalar içinden, bir canavar dışarı çıktı.

Turuncu gözleri, kalamar benzeri yüzüne ışık tutuyordu, dokunaçları ağzının olması gereken yeri kaplıyordu. Korkunç bakışlarını çifte çevirirken etrafında altı siyah uzantı yükseldi.

 

Onun varlığı, Black Lotus’un kontrol etmeye çalıştığı evrenin enerjilerindeki dalgalanmalar için bir rahatsızlıktı. Asfalt yaptıkları istikrarlı yol vahşi ve evcilleşmemiş hale geldi. Yine de endişelenecek kadar uzun süre hayatta kalmaları pek olası değildi…

Little Monster ona bağırıyor, onu sindirmeye çalışıyordu. Sözlerinin bir etkisi olup olmadığı bile belli değildi. Bu sondu. Gerçi bu, bir motorun devrilme sesi miydi?

“Derinliklerden avcı ortaya çıkıyor! Sonunda the Devil of the Deeps seni alaşağı edecek!”

Black Lotus, çatısının üzerindeki asılı fener ışığıyla aydınlatılan karanlıkta, tepesinde bir makinenin uçuş şeklini gördü.  Önünde dev bir zıpkın vardı. İçindeki deli adam elinde bir mızrakla makineyi canavara sapladı.

Onlara zaman kazandırmıştı. Black Lotus yolu, önlerinde başka bir kapı belirdiğinde bitirdi. Sonraki dünyaya adım atarken Little Monster’ın elini tutup onu peşlerinden sürüklediler. Karanlık dünya yerini katedrallere ve dar sokaklara bırakırken Gotik kuleler ve payandalar onları kuşattı.

“Metal Tanrılar, bana bu sapkınlıkları yok etme gücü verin!”

Black Lotus ve Little Monster birlikte döndü. Bu … Little Monster’in sesiydi. Metal Tanrılar hakkında mı konuşuyorsunuz?

“ONLARI YOK EDİN! ONLARI HAŞAT EDİN! GERİDE BİR KAUÇUK YIĞINI GİBİ BIRAKIN!”

Sokağın her iki ucunda iki tanıdık makine belirdi, ancak ikisi de aynı değildi. Little Monster’ın kamyonu ve Rampage’ın buldozeri, mor, gümüş ve altın renginde Metal Tanrıların görüntüleriyle süslendi. İki pilot, Metal Herald gibi rahip kıyafetleri giymişlerdi.

“Kamyonuma kim dokundu ?!İğrenç! Nefret ettim!” Little Monster ayağını çarptı! Makineler onlara doğru geliyordu. Çoklu evren kendini stabilize etmeye çalışırken, Black Lotus bir kez daha Little Monster’ı yanına çekerken başka bir portal açıldı.

Kapıdan düştüler ve bir sonraki kapı, savaş alanı gibi görünen bir yerde açıldı. Etraflarında patlama sesleri duyulduğunda, Black Lotus hala Little Monster’ın elini tutarak ve onu da sürükleyerek koşmaya başladı.

Zoomorflar ve insanlar, tanklar ve toplar ateşlenirken savaş alanını doldurdu.  Black Lotus yakınlardaki siperlerde olan kargaşadan kaçmak için birkaç kez durakladı.

Gedik çok yüksekti.Black Lotus, Little Monster’ı yukarı çekti ve kendisinden önce onu fırlattı. Arkalarında şiddetli bir patlama oldu. Omuzları üzerinden baktıklarında uyarıcı bir mantar bulutunun ortaya çıktığını gördüler.

Gitme zamanıydı.

Black Lotus portaldan düşerek kuma indi. Güneş parlıyordu, hava sıcaktı. Yaz vakti. Bir an için, Black Lotus sadece gökyüzüne bakarak sabitlendi.

“Rockaway Plajı’na hoş geldiniz dostlar!” Stingray’in dediği gibi korkunç görünen bir adam. Dalgıç kıyafeti ve şnorkel teçhizatı giyiyordu. “Siz ikiniz plaj için fazla giyinmediniz mi?”

“Haydi Sharkray!” Okyanuslarda duran “Dirty Devil” dedi. Black Lotus yardım edemedi ama faresinin kayıp olduğunu fark etti. Onun yerine gölgeli bir kirpi balığı ve küçük bir sörf tahtası vardı. “Fugu, yeni Shark Chaser’ınızı şimdiden test etmek istiyor!”

“Bu sefer su geçirmez olsa iyi olur. Elektronik sörf tahtanızı hâlâ hatırlıyorum. ” “Wildfire” dedi. “Yine de Clunkers’ın onu çalmaya ve ömür boyu şoku yaşamaya çalışmasını izlemek hoşuma gitti.”

“Rockaway’e iyi bir zamanda geldiniz! Köpekbalığı haftası! ” Stingray şnorkel maskesini taktı. “Etrafta iri bir tane göreceksiniz! Sonra görüşürüz dostlar! ” Bir dalgayla, üstünde dev bir yüzgeç ve köpekbalığı benzeri çeneleri olan makinesine doğru koşuyordu. Mor ve altın rengi dalgıç giysisine uyuyordu.

Little Monster, Black Lotus’a gaz maskesinin arkasından baktı. Burada çok uzun süre kalırlarsa sahildeki tüm kumdan kaleleri yok edeceğini söyleyen bir bakış. Black Lotus ceketlerindeki kumları silkelediğinde, bir sonraki gedik belirdi.

“Babamı asla bulamayacağız …” dedi Little Monster kederli görünerek. Black Lotus, kızın kararlılığının tereddüt ettiğini ilk kez görmüştü.” O hiçbir yerde değil. Onu burada da hissetmiyorum. Bu sadece … hiçlik …  ortadan kaybolduğu zamanki gibi … “

Black Lotus ayağa kalktı. Kızın umudunu yitirmesine ne sebep olmuştu? Belki … kelimeler ruhu yeniden canlandırabilir.

“Arayıcı’nın iradesi devam ettirdiği sürece dünyalar arasındaki yol devam ediyor. Dönüp duruyor ama kimse onu terk etmedikçe bitmiyor. “

Sesleri, doğrudan Little Monster’ın kulaklarına geliyormuş gibi geliyordu. Maskenin içinden bile, Little Monster’in şaşkınlığı göze çarpıyordu.

“Konuşabiliyorsun, Helmethead !?” Little Monster ayağa kalkarak elbisesinin üzerindeki kumu fırçaladı. “Bu, babamın yolun sonunda olduğu anlamına mı geliyor?”

“Aradığını sonunda bulacaksın.”

“Garip konuşuyorsun Helmethead … Ama pekala … ben hazırım.”

İkili, kendilerini bekleyen bir sonraki dünyaya açılan kapıdan geçmeden önce birbirlerine başlarını salladılar. 

 

~~~~

Sürgününe ne kadar dayandığını unutmuştu. Metal Herald, evini aradığı kulübede toplandı, dışarıdaki kabuslardan sığınağı. Görünüşe göre Karanlık Tanrıların bir espri anlayışı vardı, çünkü onlardan yardım istemişti ve onu Metallophobia’nın kökenine göndermişlerdi. Kabuslar burada hüküm sürüyordu. Yine de Rockalot’a giden yol arkasından kapanmıştı. Büyüsü bile kapıyı açmazdı. Kabuslar dışında … yalnızdı. Başka alemlerin alayları ve gölgeleri, çarpık ve korkunç.

Ancak nihayet, tecridinin sona erdiğine dair bir işaret almıştı. Karanlık Tanrılar ona dünyalar arasında yürüyen diğerlerini fısıldadı. Uzun zamandır kendisine kapalı olan kapı açılmıştı … ama diğer taraftaki evi onun evi değildi. Metallophobia’nın evine soğuk bir rüzgar esti. Yolcular orada, donmuş atıklarda bulunacaktı. 

Metal Herald onlarla orada buluşmayı planladı.

 

Bölüm 3